*komand/i UV
*komandi
(x)
- 1.
- Estri militistaron: komandi infanterian roton [1]; komandi la tutan armeon [2]; mi tuj rimarkis, ke vi povus komandi regimenton [3]; ĉiun demandu, sed mem al vi komandu (informiĝu, sed mem decidu) PrV .
- 2.
- Ordoni laŭ militista maniero; doni signalon por movo aŭ manovro: komandis la generalo, ke du el ili eliru al la maro [4]; (figure) li komandis al la trajtoj de sia vizaĝo, ke ili ne perfidu la kortuŝaĵojn, kiuj agitas lian animon [5]; nur la energia disciplino de la kolegio estas kapabla dresi tiun komandeman kaj kolereman karakteron [6].
1.
Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro X
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XII
4. Don Miguel de Cervantes Saavedra: Don Kiĥoto de la Manĉo en Barcelono (5 ĉapitroj), Ĉapitro LXIII
5. Henri Vallienne: Ĉu li?, Ĉapitro Dua
6. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Tria
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XII
4. Don Miguel de Cervantes Saavedra: Don Kiĥoto de la Manĉo en Barcelono (5 ĉapitroj), Ĉapitro LXIII
5. Henri Vallienne: Ĉu li?, Ĉapitro Dua
6. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Tria
- angle:
- 1. command 2. order, command
- beloruse:
- камандаваць
- ĉeĥe:
- komandovat, nařídit, ovládat, poručit, velet, řídit
- ĉine:
- 命令 [mìnglìng], 吩咐 [fēnfù], 指挥 [zhǐhuī], 吩 [fēn], 咐 [fù], 飭 [chì], 令 [lìng]
- france:
- 1. commander (diriger), diriger (exercer le commandement), gouverner (exercer le commandement) 2. commander (ordonner), enjoindre, donner l'instruction (de), ordonner
- germane:
- kommandieren 1. befehligen 2. befehlen
- itale:
- comandare
- japane:
- 指揮する [しきする], 指図する [さしずする], 命令する [めいれいする], 操作する [そうさする], 制御する [せいぎょする]
- katalune:
- comandar, dirigir
- nederlande:
- commanderen, bevelen
- pole:
- 1. dowodzić 2. komenderować, rozkazywać, wydawać rozkaz
- portugale:
- 1. comandar, mandar
- rumane:
- ordin
- ruse:
- 1. командовать (чем-л.) 2. командовать (что-л.)
- slovake:
- nariadiť, predpísať, rozkázať
- ukraine:
- командувати, наказувати, керувати, управляти
komando
- 1.
- Ago estri militistan aron: la generalo prenis la komandon al (super) la trupoj; ĉu mi ne liberigis vin de la komando de l' avangardo [7]?
- 2.
- Mallonga milita ordono: laŭtege tondris la komando Marŝ'! Halt'! Front' [8]! sen viaj komandoj la laboro marŝas tre bone en la laktejo [9].
- 3.
Ordono por tuja plenumo
precipe per
interpretilo.
- a)
- Komando enkonstruita en komputilon aŭ periferian aranĝaĵon : aritmetika, senargumenta, rapida komando. komandaro (la sortimento de ĉiuj komandoj disponeblaj por komputilo);
- b)
- Komando interpretata per operaciuma ŝelo: komanda linio (ekrana linio sur kiu aperas komandoj tajpitaj de uzanto).
- Komando interpretata per dialoga interpretilo, ekz-e elekto per menuo.
7.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro IV
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Malnova preĝeja sonorilo
9. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Dua Parto
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Malnova preĝeja sonorilo
9. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Dua Parto
- angle:
- 1. command 2. command, order 3.a instruction ~aro: instruction set. 3.b command ~a linio: command line. 3.c command
- beloruse:
- каманда ~aro: сыстэма камандаў. ~a linio: камандны радок.
- ĉeĥe:
- povel, rozkaz, velení
- ĉine:
- 命令 [mìnglìng], 指令 [zhǐlìng], 号令 [hàolìng], 突击队 [tūjīduì]
- france:
- 1. commandement (l'autorité de commandant) 2. commandement (ordre), instruction (ordre), injonction, ordre 3.a instruction (info.) ~aro: jeu d'instructions. 3.b commande (du système d'exploitation) ~a linio: ligne de commande. 3.c commande (dans le cadre du dialogue homme-machine)
- germane:
- Kommando, Befehl 3.a Maschinenbefehl 3.b Kommando (Befehlszeile) 3.c Menübefehl 3. Anweisung
- itale:
- comando ~a linio: riga di comando.
- japane:
- 指揮 [しき], 命令 [めいれい], 指令 [しれい], 号令 [ごうれい], 操作 [そうさ], 制御コマンド [せいぎょコマンド]
- katalune:
- 1. comandament 2. ordre, instrucció 3. comandament
- nederlande:
- commando
- pole:
- komenda, polecenie 1. dowództwo, komenda 2. komenda, rozkaz
- rumane:
- ordin
- ruse:
- команда ~aro: система команд. ~a linio: командная строка.
- slovake:
- povel, rozkaz
- ukraine:
- команда, наказ
komandanto
- Militista estro: armu [la] popoloj […] de Medujo, ĝiajn komandantojn [10]; komandanto de galero [11]; komandanto de citadelo [12]; komandanto de la korpuso de Memfiso [13].
10.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jeremia 51:28
11. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
12. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XII
13. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI
11. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
12. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XII
13. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI
- angle:
- commander
- france:
- commandant
- germane:
- Befehlshaber
- ruse:
- кома́ндующий